Έγιναν τα κεράσια που φέτος είναι άφθονα. Δεν γίνονται όμως όλα. Πολλά χτυπημένα από τη βροχή πέφτουν. Και όσα γίνουν, πρέπει να τα φας νωρίς. Το έχουμε ξαναγράψει: Ο ορισμός του βιολογικού φρούτου, είναι τα φρούτα του χωριού μας. Μπορεί να φάμε και κορόμηλα-δαμάσκηνα, αν τα κρατήσουν τα δένδρα μέχρι να γίνουν.
Οι δρόμοι καθαρίσθηκαν και είναι ανοικτοί απ’ όλες τις μεριές. Αυτό βέβαια είναι σχετικό γιατί αρκεί μια καλή βροχή να τους γεμίσει πέτρες και χώματα, αφού το οδικό μας δίκτυο είναι χωμάτινο.
Πάλι χωρίς παπά τα χωριά μας. Ενώ πέρυσι είχαμε δύο ιερείς, στο Κρίκελλο και στη Δομνίστα, τώρα έφυγαν και οι δύο. Πιστεύουμε όμως στη Θεία Πρόνοια.
Πως κατάντησαν τα βουνά μας! Κάποτε κοπάδια πρόβατα και γίδια έβοσκαν. Άκουγες κυπροκούδουνα και « σαλαΐσματα ». Άκουγες βοσκών φλογέρα, όταν τους έπιανε το μεράκι….Σήμερα δεν υπάρχουν κοπάδια, τσοπάνηδες. Ρήμαξαν τα γρέκια, οι στρούγκες, οι στάλοι. Θυμάμαι, τριάντα χρόνια πριν. Τρεις στρούγκες στα Λαχίδια. Ο Λάμπρος Γιαννακόπουλος στο Λατσιδιά, ο Θόδωρος Ασημάκης στο Βαρκό και ο Γιάννης Ασημάκης πιο κάτω. Στην Παλιόστανη ο Δημήτρης Καραμπέτσας. Κάθε μέρα πέρναγε και η Νίκη Γιαννακοπούλου με το κοπάδι της, ενώ πίσω από το διάσελο, ήταν οι Ζαχαραίοι. Κάθε Φθινόπωρο ανέβαινε και ο Νίκος ο Τζιβιλίκας ( Κοντός) από τα Κομματέϊκα με το κοπάδι του. Σήμερα…ευτυχώς μας έμειναν οι φωτογραφίες να θυμούμαστε. Στη φωτογραφία το κοπάδι έχει απλωθεί στη Ζα(γ)ορά.
Ως τάλλο τεύχος
Καλή αντάμωση
Χρήστος Γιαννακόπουλος
Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 129.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου